Fale są, surferzy też, sklepiki wokół z miszmaszem turystycznym jakby żywcem przeniesione z Krynicy Morskiej - są, biegacze, rozradowana młodzież także. Architektonicznie - niezbyt ciekawie, z lewej strony nieco chaotyczna zabudowa przypominająca włoskie miasteczko, z prawej gorzej, bo brutalna betonowa architektura lat 80. ubiegłego wieku w stanie lekkiego zaniedbania. Tak więc poza może końcówką lewego cypla, gdzie fale rozbijają się o skały i przy zachodzącym słońcu surferzy wyglądają niczym jeźdźcy apokalipsy - niezbyt malowniczo.
A co do australijskiego wyluzowania mała anegdota. Niedaleko plaży odbywała się imprezka na pierwszym piętrze niedużej kamienicy. Kiedy szliśmy na plażę, na blaszanym daszku powyżej parteru siedziało już kilka osób z piwem, kolumny wystawione, nastrój podkręcony. Gdy wracaliśmy, na daszku tańczyło już kilkanaście osób, a poniżej na chodniku stało 5 policjantów podpartych pod boki, próbujących perswazją i agrumentami o nośności konstrukcji przekonać towarzystwo do opuszczenia tego wątpliwego parkietu tanecznego ;))) Nie wiem jak się sprawy potoczyły, bo dyskusja trwała dalej w najlepsze, a my musieliśmy łapać samolot.
Ogólnie wyjazd był bardzo udany, dzięki K za ugoszczenie nas! Na szczęście wiosna przyszła już i do Melbourne, więc następna słoneczna relacja z naszego ulubionego miasta w Australii!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz