OHM 2012, szkoła w Essendon

Dziś na prośbę wiernej czytelniczki z Polski (całuski Mamo!) zarzucam chronologię i przejdę do ostatniego obiektu, który zwiedziłam w ramach Open House Melbourne. Nie było łatwo tam dotrzeć, tramwajem nr 59 przewlokłam się spod stacji Flinders (nr 1) do Essendon (nr40). Zajęło mi to jakieś 40 minut, ale szczęśliwie po szybkim rozejrzeniu się wypatrzyłam charakterystyczną fasadę szkoły i pobiegłam w jej kierunku. Załapałam się na przedostatnią turę wycieczki w tym dniu, a więc po raz kolejny więcej szczęścia niż rozumu, ale do tego wątku wrócę w kolejnych wpisach...

Prywatna szkoła podstawowa dla chłopców w Essendon, zaprojektowana przez McBride Charles Ryan, została oddana do użytku w 2011 roku. Zafrapowała mnie frontowa fasada z ciemnego klinkieru, przypominająca ni to zamek ni to chatkę baby Jagi, ciekawa byłam co się za nią kryje...Budynek jest interesujący, ale sama bym czego takiego nie popełniła - od drugiej strony jest po prostu brzydki. Ale po kolei:

• układ funkcjonalny prosty, sale ułożone liniowo wzdłuż korytarzy, 4 oddziały na górze, chyba 3 na dole. Każde dwa mają wspólną małą salkę do spotkań z uczniami, którzy radzą sobie gorzej. Na każde 2 oddziały przypada 30 laptopów chowanych do zamykanych szafeczek z ładowaniem baterii. 
• detale kiepskie, ściany pękające już w rok po oddaniu do użytku
• ładna gra świateł w górnej kondygnacji z liniowymi doświetleniami od północy 
• kolorystyka wątpliwa - klasy dla maluchów są w tonacji krwiście czerwonej i intensywnie zielonej. Jeżeli dziecko ma ADHD to dostanie tu świra.... górne sale już lżejsze - niebiesko - granatowo - białe.
• jak to w Australii - twórczość dzieci kwitnie, z sufitu zwisają obrazki, twory z papier mache, makiety, zabawki, książeczki, ciekawie
• tabliczka mnożenia do 12, o dwa numerki lepiej niż w Polsce! za to alfabet mają prostszy...
• szatnia jest przy salach, także dzieci mają obszerne szafeczki ze swoimi nazwiskami na plecaki, ubrania, stroje sportowe i dodatkowy sprzęt
• w każdej sali apteczka pierwszej pomocy
• stoliki rozstawione różnie, w podkowę, w grupy po 8, w grupy po 4, każdy z podpiętą dosyć obszerną szufladką na przybory do pisania, rysowania i malowania
• na dole do stolików przyklejony alfabet i tabliczka mnożenia
• sale wyposażone w rzutniki multimedialne
• lunche chyba dzieci jedzą w salach, nie było tzw stołówki ani kuchni
• szwankująca klimatyzacja - górne sale +25C, dolne +18C, połowa energii idzie na chłodzenie / grzanie, a gdzie energia na pracę umysłową?
• na dole wspólne miejsce spotkań z małym amfiteatrem, tu można oglądac filmy i robić większe zbiórki

Oczywiście wszystkiemu towarzyszą duże przestrzenie sportowe. Jakbym miała podsumować... doskonały przykład australijskiej fasadowości i kilka przyjemnych gier świetlnych wewnątrz, reszta raczej słabo...
A teraz fotograficzne potwierdzenie:

fasada uliczna - czy ta czarna złowroga chatka będzie się chłopcom kojarzyła z beztroskim dzieciństwem?

 klinkier z bliska

 nieco opresyjne ujęcie

 elewacja wejściowa - mnie powaliła...

 ciekawie - nad główną klatką schodową

 korytarz na pierwszym piętrze

falujące sufity nad klasami pierwszego piętra, temperatura w klasach około +25C

 za tą bułą znajduje się klatka ewakuacyjna

wyoblenie wykładziny jako konsekwencja falującej stylistyki - niestety bardzo słaby detal przy spotkaniu ze ścianą prostą z cokołem... górą przy świetliku pękające ściany

 rozkład jazdy

 szafeczki na parterze, dolne sale - temperatura +18C

 czerwono i zielono....

 dolne klasy z bezpośrednim wyjściem na podwórko

dolny korytarz półotwarty, nie najgorszy