Melbourne, no junk mail

Idąc dalej tropem tutejszej brzydoty, a może raczej stylistycznego chaosu i niepozbierania, zaczęłam nowy fotograficzny cykl: skrzynki pocztowe. Nie wiem czy powstanie z tego praca naukowa o profilu architektoniczno-socjologiczno-pocztowym, ale na pewno zagadnienie jest ciekawe. Skrzynki mamy bowiem zaprojektowane i wbudowane starannie w ogrodzenie nowych minimalistycznych domów, mamy hipermarketowe, smętnie kiwające się na krzywych słupkach, mamy rustykalne niby karmniczki na prasę, mamy wszelkiej maści otwory w płotach i ogrodzeniach i na koniec wreszcie wykonane własnoręcznie pudełka, które są wyrazem wielkiej australijskiej pomysłowości i przedsiębiorczości. Co domek to skrzynka inna, temat jest pasjonujący i mogłabym poświęcić mu niejeden dzień, przejść każdą dzielnicę i zdjęć starczyłoby na kolejne 100 wpisów.

Tymczasem mała próbka i zobaczymy, czy temat Wam się spodoba:

 wersja rustykalna lekko odrapana

 metalurgiczny sen na jawie

 i w nieco innym wydaniu

 porządnie zagłębienie w murze, romantycznie obrośnięte winem

 i jego twórcze wydanie pt wyjmijmy cegłę i wstawmy "coś"

 minimalistyczna wersja eko

najczęściej spotykana - podłużna skrzynka na listy, okrągła na prasę

 architektoniczna w wydaniu Chrisa de Campo

 minimalizm z nutką dekadencji

jakby nie patrzeć, jedna z droższych dzielnic w mieście...

elegancko zanurzona w drzwiach w jednym z droższych domów, o którym już w następnym wpisie...