Powiem tak: wizyta była zdecydowanie za krótka i mimo, że codziennie mieliśmy po kilka spotkań towarzyskich, zakupy, wizyty lekarskie, obiadki rodzinne, a do tego latanie po Warszawie, potem po Sandomierzu, a na koniec tydzień w Austrii, to ja wciąż mam niedosyt ludzi, miasta i polskiego jedzenia. Do tego część z naszych spotkań była kompletnie jednorazowa, to znaczy, kiedy z kimś się widzieliśmy po tak długim okresie, wiedzieliśmy że mamy tylko tych kilka godzin na złapanie informacji i wymianę wrażeń, a następne spotkanie nastąpi za kolejny rok, czy może półtora. Muszę przyznać, że ta świadomość była raczej straszna i rozdzierająca serce na kawałki. Wyjeżdżałam zaryczana i kompletnie emocjonalnie rozwalona, podczas gdy M był cały rozradowany wizją powrotu do ciepłego letniego Melbourne.
Trochę się chłopak rozczarował, bo Melbourne 12 stycznia powitało nas chłodem poranka i nieciekawą aurą, a dwa dni wcześniej w górach spadł śnieg, takie oto mamy tu lato! Dziś co prawda w końcu się wypogodziło i można zaryzykować założenie sukienki i sandałów, a jutro nawet ma być 30 stopni, ale w dniu przylotu specjalnie się nie zdziwiłam, widząc dziewczynę w kozakach i rajstopach! Mam jednak nadzieję, że się wypogodzi, by mój kolejny wpis radośnie rozpoczął serię Melbourne 2012...
A teraz kilka zdjęć z Polski i Austrii, taki mały przegląd jak się bawiliśmy i gdzie:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz